Είναι ένα παραμύθι τρυφερό και συγκινητικό γεμάτο φως ! Και είναι το φως του, αυτό που ξεφεύγει από τις σελίδες του και μπορεί να αγγίξει κάθε παιδική καρδούλα και να περάσει σ΄αυτή μηνύματα αγάπης και αλληλεγγύης!

Με δυνατή εικονογράφηση της Σάντρα Ελευθερίου να υποστηρίζει απόλυτα την κάθε σελίδα του , έρχεται να μας μιλήσει – ναι γιατί όχι και σε μας τους μεγάλους και πάνσοφους ; - για την αγάπη, την αλληλεγγύη, την αποδοχή της διαφορετικότητας, τη σιωπηλή και όχι κραυγαλέα στήριξη του αδύναμου και την έκφραση ευγνωμοσύνης.Αρετές που τείνουν σιγά σιγά να εκλείψουν και που θα πρέπει κι εμείς να τις θυμηθούμε αν τις έχουμε ξεχάσει αλλά και να τις διδάξουμε στα παιδιά μας.Ταυτόχρονα με πολύ λιτό αλλά σοφό τρόπο περνιούνται νοήματα και για την υπευθυνότητα που θα πρέπει να δίνεται στο παιδί από τους γονείς του, αλλά και για τις υποχρεώσεις του.
Οι αναφορές τέλος σε άλλα δύο παραμύθια από τη διεθνή βιβλιογραφία δίνουν την ώθηση στον μικρό αναγνώστη να τα αναζητήσει.

Με έναν τίτλο εντέχνως παραπλανητικό, γιατί κι αυτός έχει το νόημά του, η Σοφία Δάρτσαλη καταφέρνει μέσα στις λίγες σελίδες ενόςπαραμυθιού να στήσει με απέριττο τρόπο μια πολύ όμορφη ιστορία!

Η βόλτα με το λεωφορείο από την Γκριζόνοια μέχρι τον Τιτανικό μέσα από το παραμύθι '' Οταν η ΜΑΜΑ μου είπε ΨΕΜΑΤΑ '' είναι γεμάτη χρώματα και αρώματα ομορφιάς και αγάπης και ελπίζουμε πως θα συνεχιστεί και με άλλα παραμύθια που θα στηριχτούν στην ιδέα αυτή της συγγραφέως .

Ένα παιδάκι μπαίνει στο λεωφορείο με τη μαμά του και εκείνη τη μέρα η μαμά του λέει ένα ψέμα που αλλάζει για πάντα τη νοοτροπία του μικρού αφηγητή. Δε θέλω να περιγράψω άλλο, έχω βουρκώσει από την υπέροχη ιδέα του βιβλίου και από τον λυρικό τρόπο της περιγραφής της. Μη διαβάσετε την υπόλοιπη κριτική, απλώς πηγαίνετε να αγοράσετε αυτό το βιβλίο και να το χαρίσετε στα παιδιά σας αλλά κυρίως σε σας. Θα καταλάβετε το γιατί όταν θα ταξιδέψετε κι εσείς κλείνοντάς το, μετά το τέλος του, στο γλαφυρό οπισθόφυλλο.

Υπέροχη ιστορία, λιτή, δυνατή, αυθεντική και τόσο μα τόσο καθημερινή. Δεν περίμενα ποτέ ότι θα δεχόμουν τόσο δυνατή έκπληξη από ένα παιδικό βιβλίο. Μακάρι να μπορούσα να πω περισσότερα πάνω στην πλοκή αλλά μου είναι αδύνατον, γιατί αυτή η μέθεξη είναι καθαρά προσωπική για τον καθένα και δε θέλω να χαλάσω τη μαγεία. Η εικονογράφηση στην αρχή με ξένισε γιατί οι γραμμές δε με τράβηξαν ιδιαίτερα. Ο συμβολισμός όμως και η δύναμη των χρωμάτων και των εικόνων πολλές φορές ξεπέρασαν σε ένταση ακόμη και τις ίδιες τις λέξεις.

Ένα μεγάλο και ηχηρό μήνυμα είναι αυτό το βιβλίο για την ανθρωπιά, την αλληλεγγύη και την αγάπη απέναντι στο διαφορετικό. Ένα χτύπημα κατά του ρατσισμού και της ξενοφοβίας. Χαίρομαι ιδιαίτερα που αυτό το κείμενο θα έχει αποδέκτες μικρά παιδιά, γιατί πρέπει να τα γαλουχήσουμε σωστά απέναντι στους ξένους που γεμίζουν την καθημερινότητά μας θέλοντας και μη (βασικά, μη θέλοντας). Διαβάστε αυτό το παραμύθι μαζί με το παιδί σας και δώστε του μια μεγάλη αγκαλιά, τονίζοντας ότι μέσα σε αυτήν χωράνε όλοι οι άνθρωποι του κόσμου, όλα τα χρώματα, όλες οι φυλές.